یا مالک الملک..

..أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ تَوَفَّنِی مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ‌ ...

یا مالک الملک..

..أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ تَوَفَّنِی مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ‌ ...

یا مالک الملک..
طبقه بندی موضوعی
نویسندگان
۰۲
تیر

خیلی هامان می خواهیم اقیانوس شویم

اما فرق است بین اقیانوس ها

برخی اقیانوس اند اما سطحی و کم عمق

برخی اما ... ژرفایشان آدمی را به حیرت وا می دارد

عمق و ژرفا به انسان استحکام و ثبات می دهد

خلاقیت و قابلیت تولید جریان، قابلیت تولید طوفان میدهد

روی چنین فردی می توان تکیه کرد.

هدف ما این نیست که پژوهشگر شویم یا مربی یا فلان مدرسه را ...

هدف ما این است که ذخیره ی جامعه ای شویم که قرآن به دست آقایمان در آن جاری می شود.

هدف ما این نیست که با کارهای نامنسجم و متنوع خود را به اقیانوسی کم سطح مبدل کنیم، باید که عمیق شویم؛

اقیانوس کم سطح فقط ظاهرش زیباست

هر کدام هر کاری که در دست داریم به بهترین وجه انجام دهیم، به خالصانه ترین وجه

هر کاری که متصل باشد به قرآن، مقدس است، مگر می شود چشم های بینا آن را کم و کوچک بپندارند؟

مگر می شود این کارها تکراری و خسته کننده شوند وقتی که جا برای خالصانه تر کردنش تا بی نهایت باز است.

خلوص به آدمی عمق می دهد، وسعت استعدادها و توانایی ها و دامنه ی برخورداری از تعقل و تدبر در آسمان توحید را مضاعف می کند.

خلوص طعم خدا را به انسان می چشاند و  به آدمی سرعت و اشتیاق می دهد، اشتیاق بیشتر و بیشتر نزدیک شدن، بیشتر و بیشتر چشیدن

متن ادبی خودت را می نویسی یا برنامه ی مطالعاتی خودت را انجام می دهی یا به فلان کار اجرایی ات می رسی اما به بهترین وجه، عمیق و خالصانه و با طهارت،

 و بعد می بینی که توانایی تولید جریان پیدا می کنی.

اقیانوس عمیق خیلی زیباست، هم ظاهرش و هم در درونش هزاران موجود قابلیت حیات یافته اند.

وقتی هدفمان این شد، وقتی چشم از مقایسه وسعت اقیانوس هایمان برداشتیم و به عمق چشم دوختیم، وقتی خالص شدیم، خدا با قلمش برایمان می نویسد که کجا باشیم، چه کاره باشیم.

آن زمان است که مختصات انسانی خود را در زندگی فردی و اجتماعی نسبت به اماممان به شفافی هر چه تمام تر ادراک می کنیم.

و من الله التوفیق


خانم معظمی

 

 

۳۰
خرداد

مرگ هم لابد همین شکلی است. همین قدر ناگهانی. ملک الموت هم که می آید سراغ آدم لابد همینجوری خشکش می زند و می پرسد یعنی واقعا تمام شد؟ با اینکه می داند جاودانه نیست و هیچ انسانی هم جاودانه نبوده تا حالا باز هم باورش نمی شود. تازه انگار چشم آدم باز میشود. همه چیزهایی که به نظرش بی اهمیت و کوچک و معمولی می رسیده اند یکهو مهم و بزرگ و منحصر به فرد می شوند. درست هنگامی که دیگر دستش بهشان نمی رسد.

دلش می خواهد برگردد.

لعلی اعمل صالحا... جواب اما کلا است. هرگز برنخواهد گشت

حَتىَّ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبّ‏ ارْجِعُونِ(99)

لَعَلىِّ أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ کلاَ إِنَّهَا کلِمَةٌ هُوَ قَائلُهَا وَ مِن وَرَائهِم بَرْزَخٌ إِلىَ‏ یَوْمِ یُبْعَثُونَ(100) (س.مومنون)


کسی که مرده،‌زنده نخواهد شد...

مرگ همراه همیشگی ماست،‌ با از دست رفتن هر عزیز،‌هر فرصت، هر لحظه ... خودش را به ما نشان میدهد و ما به خیال خودمان، غرق در زندگی از کنارش می گذریم... دوستش نداریم چون از عزیزانمان جدایمان می کند.

در حالی که هر تمام شدنی، می تواند و باید انس ما را با مرگ زیاد کند.

کسی که از تمام شدن ها می ترسد و اندوهگین میشود یعنی با مرگ انس ندارد.

کسی که با مرگ انس نداشته باشد، انقدر در اندوه عزیزان از دست رفته اش می ماند که از فرصتهای بعدی هم نمی تواند خوب استفاده کند و لحظه هایش را هدر می دهد.

کسی که با مرگ انس نداشته باشد، قدر زندگی را  نمی داند.

کسی که با مرگ انس نداشته باشد

 قدر  

 هیچ

  چیز

   را

 نمی داند.



خانم قنبریان

 

۲۴
ارديبهشت

به گردان مالک و سلمان

از طرف فرمانده به مناسبت تبریک میلاد بزرگ سردار هستی

 

حکایت این روزهای ما چنین است:

دشمن در وسط میدان است، رزمنده می‌ترسد و یا اساسا دشمنی نمی‌بیند و در گیر خود است.

دشمن فکرها را هدف گرفته است، رزمنده خواب آلود است و نمی‌داند دشمن کجاست تا او را هدف بگیرد.

دشمن جدی است در انحراف، رزمنده سردرگم است یا اساسا به کارهایی که لازم است انجام دهد واقف نیست.

دشمن آمده است تا همه باورها را به  زیر بکشد رزمنده نمی‌داند چه کند و چه باورهایی را در خود و جامعه و چگونه القا کند.

دشمن دشمن است و رزمنده هنوز رزمنده بودن خود را باور نکرده است.

دشمن حتی اگر فرمانده هم نداشته باشد آمده است تا چیزی از اسلام باقی نگذارد و رزمنده به جای رزم در جستجوی فرمانده است.

دشمن همیشه در وسط میدان و معرکه است و رزمنده به فکر با جمع بودن، خوش بودن با هم، در کلاس و مدرسه بودن،  

دشمن با هر سلاحی دارد بر سر دیگران می‌کوبد و رزمنده خود را با دیگران مقایسه می‌کند که سلاحش کمتر از سلاح دیگری نباشد

....

کجاست فکر رزم؟!

کجاست تدبیر نبرد؟!

چه کسی باید از اسلام دفاع کند و در مقابل شبهات بایستد؟

چه کسی باید صحنه‌های کارزار را پر کند؟

اگر خدا را یاری کنید خدا هم شما را یاری می‌کند. چه کسی است این کریمه را باور داشته باشد؟

۲۱
اسفند

 


امکان دارد یک گروهی برایشان برنامه ریخته باشند که یک جایی،یک کاری توسط اینها در زمانی مشخص در تاریخ محقق شود.

حال اگر یکی از افراد این گروه، قدر لحظاتش را نداند، از فرصت هایش خوب استفاده نکند، به کارهای متفرقه بپردازد و خودش را برای آن برنامه -ولو  پنهان- آماده نکند، آن طرح به وقتش به سرانجام نمی رسد و شکست می خورد.

می دانید عملیات شکست بخورد  یعنی چه؟!

...